Pod koniec XVIII w. dobra sannickie objęła we władanie rodzina Pruszaków, a pierwszym dzierżawcą majątku został Tomasz Tadeusz. To on, w latach 1793-1796, wybudował pałac w Sannikach.  Obiekt powstał na planie prostokąta i  służył jako letnia rezydencja. Spadkobiercą Tomasza Tadeusza został Aleksander Paweł, który  powiększył pałac o północne skrzydło i wieżę z pawilonem, tworząc pierwszą na ziemiach polskich budowlę stylizowaną na włoską willę. Za zgodą cara Mikołaja I Romanowa, Aleksander wykupił w roku 1838 dobra sannickie na własność.

Pruszakowie mieli troje dzieci: Tomasza Aleksandra, Konstantego Jana Jerzego oraz Weronikę Bibiannę Justynę Aleksandrę. Młodszy z braci, Konstanty chodził do Liceum Warszawskiego z Fryderykiem Chopinem i stąd sannicki wątek kompozytora.

Chłopcy przyjaźnili się i odwiedzali nawzajem w Warszawie, o czym dowiadujemy się z listów Fryderyka. Konstanty zaprosił swojego przyjaciela również do Sannik, gdzie osiemnastoletni wówczas Fryderyk spędził w pałacu dwa letnie miesiące 1828 roku.

Podczas pobytu w letniej rezydencji Pruszaków, Chopin pracował nad dwoma utworami: Rondem C-dur, które zostało wydane 6 lat po jego śmierci przez Juliana Fontanę, w wersji na dwa fortepiany Drugi utwór to Trio g-moll – kompozycja na skrzypce, wiolonczelę i fortepian. W Sannikach Fryderyk Chopin pracował nad II, III, IV częścią tegoż utworu. Prawdopodobnie Trio g-moll było zapowiedzią późniejszego arcydzieła - Sonaty g-moll.

 

Z pobytem Fryderyka w Sannikach wiąże się pewna anegdota. Młody kompozytor spędzał wiele czasu na spacerach w rozległym parku. Towarzyszyła mu guwernantka córki gospodarzy. Kiedy w pewnym momencie okazało się, że panna jest w ciąży, pierwsze podejrzenie padło na niczego nieświadomego Fryderyka. Szybko jednak wyjaśniło się, że ojcem dziecka jest tajemniczy N.

 

 

 

Majątek sannicki odziedziczył po rodzicach Konstanty, który w 1849 roku wybudował tu cukrownię. Jednak jego inne inwestycję okazały się nietrafione, a rodzinny majątek został zadłużony. Po śmierci Konstantego żona Amelia i syn Aleksander Ksawery musieli podjąć trudną decyzję o sprzedaży dóbr. W 1856 roku Sanniki trafiły ostatecznie w ręce księcia Leona Sapiehy i jego małżonki  Joanny z Tyszkiewiczów. Natomiast cukrownię stopniowo wykupił Samuel Natanson, żydowski kupiec i bankier.

 

W 1873 roku dobra ziemskie wraz z pałacem odkupił od księcia Sapiehy Samuel Natanson. Po jego śmierci dobra trafiły w ręce synów: Henryka, Ludwika, Józefa, Szymona, Ignacego, Adama i najmłodszego, Jakuba. W 1882 roku bracia założyli Spółkę Akcyjną Fabryki Cukru Sanniki, która przejęła dobra, osadę fabryczną i cukrownię. Jedyna córka Jakuba Natansona, Antonina, w 1909 roku odkupiła od Spółki  za 300 tys. rubli.

 

W 1945 roku, na podstawie dekretu PKWN o reformie rolnej, dobra sannickie przeszły na własność Skarbu Państwa. Skutkowało to ich częściowym rozparcelowaniem, a pozostałe tereny przekazano w 1949 roku pod powstanie Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Przez następnych kilkadziesiąt lat pałacowe pomieszczenia służyły jako biura i mieszkania dla pracowników PGR-u. W późniejszym okresie otworzono tu przedszkole, a w lewym skrzydle salę kinową. PGR przetrwał aż do 1993 roku. Skarb Państwa przekazał pałac, wraz z przyległymi terenami, gminie Sanniki.

 

W latach 70. XX wieku powstała idea, by sannicki pałac uczynić miejscem kultywującym pamięć o Fryderyku Chopinie. W 1976 roku zorganizowano tutaj pierwszy koncert muzyki fortepianowej, który miał być przyczynkiem do powstania w tym miejscu ośrodka chopinowskiego. Na jego potrzebę przeprowadzono remont budynku, a w jednym z pomieszczeń lewego skrzydła utworzono salę koncertową.

 

 

W 2001 roku powstał Zespół Pałacowo-Parkowy im. Fryderyka Chopina w Sannikach, cztery lata później przekształcony w instytucję o nazwie Pałac w Sannikach. Od 2010 roku funkcjonuje tu instytucja kultury pod nazwą Europejskie Centrum Artystyczne im. Fryderyka Chopina w Sannikach.

Podczas rewaloryzacji Zespołu Pałacowo-Parkowego powstały lub zostały zmodernizowane  również inne obiekty:

• W północno-zachodniej, rekreacyjnej części kompleksu parkowego, znajdują się dwa stawy, a w ich pobliżu stoi obszerna altana grillowa. Po wcześniejszym uzgodnieniu z biurem Centrum, można w niej miło spędzić czas w gronie rodziny czy znajomych.
• Nieopodal stoi również muszla koncertowa, w której odbywają się imprezy plenerowe, które obejrzeć może kilkaset osób.
• W skład kompleksu sportowego wchodzą dwa korty do badmintona, kort tenisowy i boisko do siatkówki. Sprzęt potrzebny do uprawiana w/w dyscyplin można za kaucją wypożyczyć w budynku ochrony, w godzinach otwarcia Zespołu Pałacowo-Parkowego.
• Altana grillowa, fontanna, rzeźba i plac zabaw to efekty realizacji innego z unijnych projektów pt. „Zwiększenie atrakcyjności turystycznej regionu Mazowsza poprzez stworzenie kompleksowej i komplementarnej oferty turystycznej Zespołu Pałacowo–Parkowego im. Fryderyka Chopina w Sannikach". 

Europejskie Centrum Artystyczne im. Fryderyka Chopina w Sannikach to samorządowa instytucja kultury, której organizatorami są miasto i gmina Sanniki oraz samorząd województwa mazowieckiego. Celem Centrum jest ochrona i zachowanie narodowego dziedzictwa  kulturowego poprzez promocję twórczości Fryderyka Chopina.

 

Działalność Centrum to organizacja koncertów, wernisaży, przedstawień teatralnych, pokazów filmowych i multimedialnych. W spektrum zadań przypisanych Centrum znajdują się także: prowadzenie kursów mistrzowskich, warsztatów szkoleniowych i udostępnianie zbiorów biblioteki muzyczno-etnograficznej. Promocja twórczości Fryderyka Chopina jest realizowana nie tylko na miejscu, ale także poprzez działalność wydawniczą i współpracę z innymi podmiotami zajmującymi się kulturą.